Bony podarunkowe i programy lojalnościowe to świetne narzędzia marketingowe, które pomagają przyciągnąć klientów i zwiększyć sprzedaż. Jednak z perspektywy podatkowej ich wprowadzenie rodzi pytanie: kiedy i jak należy rozliczyć podatek MOMS (VAT)? Odpowiedź zależy od rodzaju bonu, jaki oferujesz swoim klientom.
Duńskie prawo, zgodnie z dyrektywami UE, rozróżnia dwa podstawowe typy voucherów: bony jednego przeznaczenia (SPV) i bony różnego przeznaczenia (MPV). Prawidłowa klasyfikacja jest absolutnie kluczowa, ponieważ decyduje o momencie powstania obowiązku podatkowego w MOMS. Błąd w tym zakresie może prowadzić do nieprawidłowych rozliczeń z urzędem skarbowym.
Bon jednego przeznaczenia (SPV – Single-Purpose Voucher)
Z bonem jednego przeznaczenia mamy do czynienia wtedy, gdy już w momencie jego sprzedaży znane są wszystkie informacje potrzebne do prawidłowego naliczenia MOMS. Oznacza to, że wiadomo:
-
Jaki towar lub usługa zostanie nabyta,
-
W jakim kraju nastąpi opodatkowanie,
-
Jaka będzie stawka MOMS.
Przykład: Bon na konkretny masaż w salonie spa w Kopenhadze. Wiadomo, że usługa będzie świadczona w Danii i objęta stawką 25% MOMS.
Moment opodatkowania: W przypadku bonów SPV obowiązek podatkowy w MOMS powstaje w momencie sprzedaży bonu[8]. Sprzedaż bonu traktowana jest tak samo, jak sprzedaż docelowego towaru lub usługi. Musisz odprowadzić MOMS do SKAT od razu, niezależnie od tego, czy i kiedy klient zrealizuje bon.
Bon różnego przeznaczenia (MPV – Multi-Purpose Voucher)
Bon różnego przeznaczenia to każdy bon, który nie jest bonem SPV. Oznacza to, że w momencie jego sprzedaży nie są znane wszystkie elementy potrzebne do naliczenia MOMS. Może to być np. bon na określoną kwotę do wydania w sklepie, który oferuje towary z różnymi stawkami MOMS (np. żywność – 25% i gazety – 0%).
Przykład: Karta podarunkowa o wartości 500 DKK do wykorzystania w dużej sieci księgarni, która sprzedaje książki (25% MOMS) i gazety (0% MOMS).
Moment opodatkowania: Dla bonów MPV obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie realizacji bonu przez klienta[8], czyli w chwili wymiany go na konkretny towar lub usługę. Sama sprzedaż bonu jest transakcją neutralną z punktu widzenia MOMS. Jak radzą eksperci z AJ Økonomi Og Regnskab, wymaga to dokładnego śledzenia wykorzystania bonów w systemie kasowym.
Karty i punkty lojalnościowe
Punkty gromadzone w programach lojalnościowych z perspektywy podatkowej są najczęściej traktowane jako rabat na przyszłe zakupy. Oznacza to, że obowiązek podatkowy nie powstaje w momencie przyznania punktów. Dopiero gdy klient wykorzystuje punkty do obniżenia ceny zakupu, sprzedaż jest opodatkowywana od kwoty faktycznie zapłaconej przez klienta po uwzględnieniu rabatu z punktów.
Prawidłowe wdrożenie i rozliczanie bonów oraz programów lojalnościowych wymaga odpowiedniej konfiguracji systemu księgowego i kasowego. Jeśli planujesz wprowadzić takie rozwiązania w swojej firmie, warto skonsultować się z doradcą podatkowym lub biurem księgowym, takim jak AJ Økonomi Og Regnskab. Więcej praktycznych informacji znajdziesz również na portalu podatkiwdanii.dk.
